Spotkania Klubu Kobiet "Rozmawialnia"
Spotkania odbywają się w pierwszą i trzecią środę miesiąca w godzinach 18:00 - 20:30. Udział w spotkaniu wraz z drobnym poczęstunkiem: 30 zł. Prosimy o potwierdzanie udziału najpóźniej na dzień przed terminem spotkania, przy użyciu formularza zgłoszeniowego.
UWAGA!
W marcu 2015 spotkanie odbędzie się w poniedziałek - tj. 30.03.2015.
UWAGA!
W marcu 2015 spotkanie odbędzie się w poniedziałek - tj. 30.03.2015.
Na Wielkanoc i wiosnę z nową energią
30 marca 2015 (godz. 18.00) Gościem najbliższego spotkania będzie Anita Pazura, finansistka - artystka, jak o sobie mówi. Warszawianka, absolwentka SGPiS, dusza artystyczna od dziecka, po ojcu, "zwariowanym" akustyku (udźwiękowił większość kultowych polskich kronik oraz filmów fabularnych w Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych na Chełmskiej).
Urodzona w Warszawie, absolwentka SGPiS (ekonomika turystyki), pierwsze 17 lat realizowała się zawodowo w branży turystycznej, organizując i prowadząc ekskluzywne biura podróży, działając jednocześnie jako pilot zagranicznych wycieczek. Otwarta na wszelkie zmiany życiowe, weszła w świat korporacji finansowych, realizując na rynku finansowym w Polsce prawdopodobnie jedne z największych transakcji kapitałowych. Do chwili obecnej działa na rynku finansowym, pozyskując środki kapitałowe dla przedsiębiorców, łącząc biznesy. Biżuterię, nietypową, odważną, głównie z naturalnych kamieni i surowców, tworzy od zawsze, najpierw dla siebie, od pewnego czasu także dla innych, pań i panów. A ponieważ to, co nosiła wzbudzało ogromne zainteresowanie i chęć posiadania, zaczęła tworzyć i dla tych, którzy lubią takie "koloryty", klimaty, dobrą energię minerałów, typowych i nietypowych kamieni, zaskakujących rozwiązań artystycznych. Wśród odbiorców jej biżuterii znajdują się znane postaci z Polski. Biżuteria bardzo podoba się też w Nowym Jorku, Londynie, także w Malezji, Tajlandii. Anita nie tylko tworzy biżuterię, ale zgłębia wiedzę o kamieniach, kopalinach (np. bursztyny), z których ją wykonuje. Ta wiedza to cudowny, magiczny świat, często nam mało znany, a szkoda, bo minerały, które przyciągają nasze oko w postaci biżuterii czy surowych kamieni, dają nam cudowną energię życia. Anita organizuje piękne, klimatyczne wernisaże biżuterii, bierze udział w kobiecych „eventach”, m.in. w Kongresach Kobiet Przedsiębiorczych, w imprezach wystawienniczych, jak Warsaw Fashion Weekend oraz innych projektach (np. Creative Poland). Zapraszamy na spotkanie z Anitą Pazurą i jej piękną biżuterią na wiosnę. Będzie to też spotkanie z jej wiedzą, którą się podzieli z przyjemnością, nt. urody naturalnych kamieni, ich magii i przyjaznego działania. Strony, na których można zobaczyć biżuterię: www.fortunabianca.pl, www.polishcreatives.pl - rzemiosło artystyczne. CZERWCÓWKA - "Rozmawialnia - i co dalej?"
14 czerwca 2014 (godz. 10.00) Minął kolejny rok w Klubie Kobiet „Rozmawialnia”, rok szczególny. Odbyło się wprawdzie wiele ciekawych spotkań, miałyśmy okazję do licznych dyskusji, wielu ciekawych gości odwiedziło „Rozmawialnię”. Tym wszystkim można byłoby się cieszyć i wspólnie wspominać, gdyby nie zabrakło Marty...
„Rozmawialnia” bez Marty nie będzie tą samą „Rozmawialnią”, wszyscy zdajemy sobie z tego sprawę. Część z nas zastanawiała się nawet, czy nie „zawiesić” na krótszy lub dłuższy czas działalności „Rozmawialni”. Jednak w trakcie ostatnich spotkań wiele pań wyrażało życzenie, aby „Rozmawialnia” nie zaprzestawała swojej działalności. I dlatego chcemy się spotkać na corocznej Czerwcówce. Tym razem jednak spotkanie będzie miało nieco inny charakter. W tym roku chcemy się skupić wyłącznie na rozmowie na temat przyszłości „Rozmawialni” – jak Panie tę przyszłość widzą; czy, a jeśli tak, to jak należałoby w nowej sytuacji zmienić formułę spotkań; o czym chciałyby Panie dyskutować; jakich gości zaprosić; jaką tematykę podejmować. „Rozmawialnia” to miejsce spotkań nas wszystkich. Czekamy więc na Panie i ożywioną dyskusję. Dla Marty
21 maja 2014 (godz. 18.00) „...pamiętam jej słoneczny uśmiech, nieomalże dziecięcy, i tyle wiary i optymizmu, i tyle radości życia!!!!!” Informację o kolejnym spotkaniu zwykle zaczynamy od prezentacji gościa, ale tym razem trudno określić, kto nim będzie. Pomysł tego spotkania bowiem zrodził się w ubiegłym roku albo jeszcze wcześniej i czas jakiś ewoluował. Wreszcie, kiedy dojrzał i kiedy podjęłyśmy decyzję, żeby odbyło się jeszcze w tym roku szkolnym, Marta odeszła ...
Z założenia to spotkanie miało zapoczątkować cykl spotkań z udziałem młodego pokolenia. Miało być wymianą myśli i doświadczeń między pokoleniem młodych a pokoleniem dojrzałych; miało być niejako „pomostem” między dojrzałością a młodością. Chciałyśmy zainicjować dyskusję, co łączy, a co dzieli pokolenie ludzi młodych z pokoleniem ich rodziców lub wręcz dziadków, co decyduje o łatwości lub trudności porozumienia się, czy lubimy i potrafimy być ze sobą. Miałyśmy pomysł, aby zastanowić się, jak można polepszyć relacje między młodymi a ich opiekunami, relacje nie zawsze łatwe, a przecież tak ważne. A skoro miało to być spotkanie z reprezentantami młodego pokolenia, miało się rozpocząć występem absolwentów XXVII L.O. im. Tadeusza Czackiego w Warszawie, w trakcie którego usłyszałybyśmy fragmenty programów Kabaretu Starszych Panów, programów powstałych w latach 1958-1966, a zatem w latach młodości rodziców czy wręcz dziadków młodych artystów. Po występie chciałyśmy się dowiedzieć, dlaczego młodzież wybiera piosenki sprzed 50 lat, co w nich znajduje aktualnego czy fascynującego, skoro powstały tak dawno temu i trudno je porównać z twórczością królującą obecnie na rynku muzycznym. To spotkanie już się nie odbędzie, ale absolwenci XXVII L.O. im. Tadeusza Czackiego wystąpią. Program dedykujemy Marcie, która, o czym część z Pań miała szczęście się przekonać, miała piękny głos i lubiła śpiewać. Po spotkaniu zapraszamy na wspomnienie o Marcie - jaka była, co wniosła czy wręcz zmieniła w naszym życiu, co jej, poza Rozmawialnią, zawdzięczamy, jak jej ciepło i niezwykła tolerancja wpłynęla na nasze postawy, czy może jej otwartość spowodowała, że i my stałyśmy się bardziej „głodne” nowego. A że Marta była osobą bardzo pogodną, mamy nadzieję, że i tym razem, mimo wszystko, pogodny nastrój zagości w Rozmawialni. Od malarki do pisarki
19 marca 2014 (godz. 18.00) "Poezja to mówiące malarstwo, a malarstwo - milcząca poezja." - Simonides Gościem najbliższego spotkania będzie Anna Kwiecińska-Utkin, absolwentka Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, artystka-malarka i poetka, autorka książek dla dzieci, inicjatorka licznych wystaw malarskich w kraju i za granicą, w tym 3-osobowej, kobiecej, polsko-niemiecko-hinduskiej wystawy „Sztuka ponad granicami” w Galerii „U” w Warszawie w grudniu 1994 r. Kobieta energiczna i dynamiczna, otwarta na wszelkie zmiany, począwszy od radykalnej zmiany fryzury, a skończywszy na zmianie aktywności artystycznej – od malarki do pisarki. Kobieta, charakteryzująca się artystycznym rozmachem, a zarazem skrupulatnością i terminowością. Kobieta, która łączy rolę troskliwej, tradycyjnej matki 15-letniej córki z rolą szalonej artystki.
Urodzona i wychowana w Sandomierzu, od początku lat 80-tych związana jest z Warszawą. Wciąż jednak czuje się Sandomierzanką i pielęgnuje wiedzę o swojej rodzinie, korzeniami sięgającej XV wieku, a z Sandomierzem łączy ją współpraca przy organizowaniu „Festiwalu Filmów NieZwykłych”. W latach 1998-2012 Anna Kwiecińska-Utkin współpracowała ze Sceną Debiutu Teatru Ochoty w Warszawie, a w 2000 r. w gmachu Teatru Ochoty przygotowała aranżację wystawy plakatów do sztuk Rolanda Topora z okazji wystawienia sztuki tego autora. W 2008 r. rozpoczęła współpracę z wydawnictwem „Gondwana” jako autorka książek dla dzieci oraz autoryzowanych przekładów (listę przekładów można znaleźć na jej stronie internetowej: http://www.kwiecinska-utkin.pl). Anna Kwiecińska-Utkin długo zajmowała się malarstwem i malarstwo wciąż pozostaje jej pasją. Od pewnego czasu jednak skupia się na pisaniu wierszy dla dzieci. A jak powszechnie wiadomo, dzieci to wyjątkowi odbiorcy i też wiersze do nich adresowane powinny być pisane z wyjątkową starannością. I tej właśnie zasady przestrzega Anna Kwiecińska-Utkin. Jej wiersze są bardzo ambitne, zaawansowane w warstwie językowej, spełniające funkcje poznawcze (np. przypominają o zawodach już nie istniejących) i wychowawcze, mogą też służyć do ćwiczeń dykcyjnych. Jeden z jej wierszy znalazł się w antologii „Najpiękniejsze wiersze dla dzieci” obok wierszy Jana Brzechwy, Juliana Tuwima, Ludwika Jerzego Kerna, Wandy Chotomskiej. I nic dziwnego, bo też wiersze Anny Kwiecińskiej-Utkin to istne perełki polszczyzny. I właśnie o wierszach będziemy rozmawiać na najbliższym spotkaniu. Dowiemy się, jak powstaje wiersz; jak pomysł przekształca się w gotowy produkt; co decyduje o powstaniu wiersza – czy natchnieniem jest jakaś litera alfabetu, czy konkretny cel edukacyjny, czy zaobserwowane zjawisko bądź przeżywane aktualnie uczucia; czy prawdą jest, że wielkie dzieła – a do takich należą wiersze Anny Kwiecińskiej-Utkin – rodzą się w bólach. A skoro będziemy gościć autora, jak zwykle w takich przypadkach będzie szansa zakupić tomik poezji z autorską dedykacją. _ Moja praca moją pasją i radością, na każdym etapie życia
19 lutego 2014 (godz. 18.00) Gościem naszego kolejnego spotkania będzie Antonina Girycz-Dzienisiewicz, aktorka filmowa i teatralna, występująca w radiu i w telewizji, znana z niezwykłych umiejętności głosowych. Zagrała w ponad 25 filmach i 40 serialach, użyczyła głosu ponad 22 postaciom filmowym i 10 serialowym, nie wspominając licznych ról radiowych i teatralnych, jak też znanych głosów w reklamie Milki, Biedronki, Orange (rewelacyjna Renia).
Antonina Girycz gra wprawdzie głównie role drugoplanowe i epizodyczne, ale są to role na tyle wspaniałe i wyraziste, że nie sposób ich nie zapamiętać. Jest kojarzona najczęściej ze znakomitą rolą w „Czterdziestolatku”, gdzie wystąpiła jako koleżanka z laboratorium Magdy Karwowskiej. W środowisku filmowym krąży o niej opinia, że „jak coś jest niemożliwe do wykonania, to Nina na pewno to zrobi.” Takiej opinii nie zdobywa się jednak bez wysiłku. Jak przyznaje sama aktorka „Praca jest dla mnie bardzo ważna. Czerpię z niej ogromną radość i satysfakcję. Jak się czegoś podejmę, oddaję się temu cała.” I dalej: „Denerwuję się, kiedy kończą się zdjęcia na planie. Na szczęście mam też swoje stałe zajęcia - stale się czegoś uczę, uczę też młodych, coś tam sobie piszę... Zawsze mam co robić.” Przedstawiając kobiety nie należy wspominać ich wieku, jednak Antonina Girycz stanowi wyjątek – w jej przypadku wiek wręcz należy podkreślać. Mimo skończonych 70 lat wciąż wygląda doskonale, pozostaje bardzo aktywna zawodowo i tryska niespożytą energią. Jak sama przyznaje „Moim sukcesem jest to, że mimo mojego wieku stale coś robię... Robię drobne rzeczy, ale czerpie z nich ogromną satysfakcję. Dobrze mi z tym, że jestem w ciągłym pędzie...”. Jest też: „wdzięczna losowi, że na stare lata mnie odkurzono i jestem obsadzana w nowych produkcjach, np. "Usta, usta" czy "Barwy szczęścia". Właściwie czuję się jak młoda aktorka, która dopiero zaczyna.” I właśnie o tym fenomenie – jak sprawić, aby praca zawodowa była jednocześnie pasją i radością, bez względu na wiek i etap w życiu porozmawiamy w najbliższą środę. Zastanowimy się, jak zapełnić czas w okresach przerwy zawodowej, jak się nie poddawać i załamywać, a uwierzyć, że najlepsze role życiowe i zawodowe przed nami. Wspólnie poszukamy odpowiedzi na pytanie, jak sprawić, by cieszyć się i czerpać energię z codziennych drobiazgów i jak w każdym wieku nie bać się realizować swoich marzeń i wciąż snuć plany. Odpowiemy też na pytanie, jak odnaleźć równowagę między codziennym pędem zawodowym a odpoczynkiem, jakie formy relaksu sprawiają nam największą radość, przy jakich najchętniej się odprężamy. A gdy odpowiemy na te wszystkie pytania, być może kiedyś będziemy mogły tak, jak nasz gość stwierdzić: „Można powiedzieć, że na tzw. stare lata jestem szczęśliwa.” _ Odważnie i smacznie w nowy rok
22 stycznia 2014 (godz. 18.00) Gościem pierwszego spotkania w 2014 roku będzie Małgorzata Borzymińska, psycholożka, dziennikarka radiowa i telewizyjna, trenerka i terapeutka, redaktorka tekstów o psychologii, zdrowiu, żywieniu i wychowaniu, zastępca redaktora naczelnego „Pani Domu” w latach 1999-2003, redaktor naczelna miesięczników „Rodzice” i „Moje Gotowanie” w latach 2005-2007, redaktor naczelna miesięcznika „Kobieta i Życie” w latach 2007-2010, obecnie prowadzi firmę kateringową.
Małgorzata Borzymińska jest, jak widać, kobietą o wszechstronnych zainteresowaniach, często dokonującą zmian zawodowych i, jak można przypuszczać, nie bojącą się nowych wyzwań i doświadczeń. Ponieważ jest to pierwsze w nowym roku spotkanie, a początek roku sprzyja refleksji na temat dotychczasowych dokonań i podejmowaniu nowych decyzji, wykorzystamy doświadczenie i zawodowe rewolucje Małgorzaty Borzymińskiej, aby porozmawiać właśnie o zmianach. Zastanowimy się, co skłania do decyzji o zmianie - czy zmiana zawodu lub miejsca pracy to konieczność wynikająca ze zmian gospodarczych, z wieku, czy też z wypalenia zawodowego, a może jest spowodowana chęcią zdobycia nowych doświadczeń zawodowych lub spełnienia marzeń czy realizacji pasji? Podyskutujemy, jak spokojnie, pewnie i bez lęku przygotować się do zmiany i jak ją przeprowadzić. Małgorzata Borzymińska kilka lat temu podjęła decyzję o rezygnacji z funkcji redaktorki naczelnej popularnego miesięcznika i rozpoczęła prowadzenie własnej firmy kateringowej, samodzielnie przygotowując oferowane produkty; zrezygnowała ze stałych, pewnych dochodów na korzyść wykonywania tego, co lubi (już jako redaktorka pisała teksty o żywieniu i była redaktorem naczelnym miesięcznika „Moje Gotowanie”), ale co jest dużą niewiadomą; zamieniła pracę w zespole na prowadzenie firmy jednoosobowej. Miejmy nadzieję, że swoimi doświadczeniami zainspiruje nas i doda nam odwagi do przeprowadzenia zmiany, o której od dawna myślimy, ale wciąż lękamy się przeprowadzić. Na spotkaniu będziemy miały okazję posmakować efektów obecnej działalności naszego gościa; ponadto, jako że spotykamy się w karnawale, dowiemy się, jak szybko przygotować efektowne i niedrogie przyjęcie. _ Kolej na Szwajcarię 11 września 2013 roku (godz. 18:00) Na pierwsze powakacyjne spotkanie zaprosiłyśmy uczestniczki projektu „Przygoda nie tylko dla wnuka” (pod patronatem Fundacji Centrum Promocji Kobiet). W projekcie wzięły udział dwie uczestniczki naszych spotkań klubowych. Grupa kobiet i mężczyzn pod nazwą „Kolej na Szwajcarię” od listopada 2012 do maja 2013 roku w ramach projektu realizowała swoją przygodę. Celem projektu było stworzenie okazji do doświadczenia współpracy w zespole multipokoleniowym.
Spotkanie było bardzo udane. Magda i Alicja opowiadały o projekcie, którego "Kolej na Szwajcarię" było jego częścią. Opowiadałyśmy o naszym pomyśle zwiedzenia Szwajcarii i jakie były losy tego pomysłu. W efekcie nie pojechałyśmy do Szwajcarii ale za to spędziłyśmy urocze 3 dni w Szwajcarii Kaszubskiej, czego nie żałujemy. Prezentacja zobrazowała nasze przygody. Było mnóstwo ciekawostek, śmiechu i wspomnień. Polecamy Paniom ten uroczy region i fantastyczne miejsce czyli Centrum Edukacji w Szymbarku.
Podczas spotkania pojawił się pomysł wspólnego 2/3-dniowego wyjazdu uczestniczek spotkań Klubowych. Dokąd? A to zależy od naszej inwencji. Pojawiło się już kilka pomysłów. Piszcie do nas dokąd chciałybyście się wybrać i kiedy:) FOTORELACJA ZE SPOTKANIA
|
Na nasze spotkania zapraszamy do nowego miejsca: Galeria "Apteka Sztuki", w Warszawie przy Al. Wyzwolenia 3/5
Galeria „Apteka Sztuki”, mieści się ............................ w Warszawie (.......................).
Dojazd .............................................. . |